Maandag 15 en dinsdag 16 augustus.
Het is heerlijk wakker worden hier op dit tropische eiland! Zon, zee en strand. We hebben heerlijk (uit) geslapen. Het ontbijt was prima en ruim. We zitten hier op een resort. Ik was natuurlijk wel weer vroeg wakker, dus heb ik maar een wandeling gemaakt. Ik kon eigenlijk maar 500 meter naar en 500 meter naar links wandelen. Dan houdt het gewoon op! Dat is ook gelijk het nadeel van dit eiland. Je bent gebonden aan je eigen strandje. Maar da’s geen straf. Later op de ochtend gaan we snorkelen, echt fantastisch hier. Ook al moet ik ook zeggen dat ik geen echte waterrat ben. Het ziet er gaaf uit! Arlette en de kinderen genieten volop! Bij een tweede duik gaan Arlette en Daan samen. Ze gaan zo’n 50 meter het water in, net tot waar het echt diep gaat worden. Dan krijgt Arlette een soort hyperventilatie aanval…. Ze wordt gered door een Engelsman. Da’s wel even schrikken, maar gelukkig is het goed afgelopen. Wij, behalve Daan zijn veel te bang om haaien tegen te komen!!! Zit tussen de oren, maar ja…. Dan maar even lekker genieten op het strand… daar kan niets gebeuren…
De dagen komen we zo wel door! We gaan geregeld naar een winkeltje waar ijs en water gaan halen. Heel aardig vrouwtje ontmoeten we daar. Een zeer goede verkoopster!! Het is leuk om met de plaatselijk bevolking in gesprek te gaan. Zulke aardige mensen!
‘S avonds gaat we eten in het resort en dat is prima! We maken nog een ronde over de “boulevard” en gaan lekker slapen. Er zijn een aantal winkeltjes, maar ook niet meer dan dat.
De tweede en tevens onze laatste volle dag hier begint voor mij ook weer vroeg. Ik ga naar het strand nog voor 07.00 uur en zie dat het eb is. Het strand is 50 meter langer geworden… Alleen liggen er nu veel stenen! We willen toch nog wat ondernemen en besluiten om met de boot naar een onbewoond eiland te gaan. Pulau Tulai Candang. Witte stranden en heel helder water! Het ziet er mooi uit, wederom worden er mini haaien door Daan gespot. Hij is door het dolle heen. Na een uur of 3 gaan we terug. Arlette vraagt of er hier ook schildpadden zijn. De bestuurder van de boot zegt nee… maar vervolgens gaat hij niet in de richting van ons hotel. Wij denken dat hij op zoek gaat naar de schildpadden. Maar waar hij stopt overtreft onze stoutste verwachtingen. Echt alsof je in een aquarium zwemt!! Een heel brood gooien we in de open zee en binnen 10 seconden honderden vissen om ons heen. We genieten enorm.
We gaan terug en nemen een paar uurtjes rust. Kids op de tablets/telefoon. Arlette leest nog wat. Bij het diner bestellen Arlette en Daan verse(zelf uitgekozen) krab en garnalen. Ze smullen overduidelijk! Voordat we naar onze kamer terug gaan nemen we afscheid van het vrouwtje van de winkel. We spreken af om over 10 jaar weer terug te komen !?!? We zullen zien….
We pakken onze tassen weer, want morgenvroeg gaan we dit heerlijke eiland verlaten! Tioman, wat was je mooi!!