Dag 2 en 3 Tioman: relaxen!
Maandag 15 en dinsdag 16 augustus.
Het is heerlijk wakker worden hier op dit tropische eiland! Zon, zee en strand. We hebben heerlijk (uit) geslapen. Het ontbijt was prima en ruim. We zitten hier op een resort. Ik was natuurlijk wel
weer vroeg wakker, dus heb ik maar een wandeling gemaakt. Ik kon eigenlijk maar 500 meter naar en 500 meter naar links wandelen. Dan houdt het gewoon op! Dat is ook gelijk het nadeel van dit
eiland. Je bent gebonden aan je eigen strandje. Maar da’s geen straf. Later op de ochtend gaan we snorkelen, echt fantastisch hier. Ook al moet ik ook zeggen dat ik geen echte waterrat ben. Het
ziet er gaaf uit! Arlette en de kinderen genieten volop! Bij een tweede duik gaan Arlette en Daan samen. Ze gaan zo’n 50 meter het water in, net tot waar het echt diep gaat worden. Dan krijgt
Arlette een soort hyperventilatie aanval…. Ze wordt gered door een Engelsman. Da’s wel even schrikken, maar gelukkig is het goed afgelopen. Wij, behalve Daan zijn veel te bang om haaien tegen te
komen!!! Zit tussen de oren, maar ja…. Dan maar even lekker genieten op het strand… daar kan niets gebeuren…
De dagen komen we zo wel door! We gaan geregeld naar een winkeltje waar ijs en water gaan halen. Heel aardig vrouwtje ontmoeten we daar. Een zeer goede verkoopster!! Het is leuk om met de
plaatselijk bevolking in gesprek te gaan. Zulke aardige mensen!
‘S avonds gaat we eten in het resort en dat is prima! We maken nog een ronde over de “boulevard” en gaan lekker slapen. Er zijn een aantal winkeltjes, maar ook niet meer dan dat.
De tweede en tevens onze laatste volle dag hier begint voor mij ook weer vroeg. Ik ga naar het strand nog voor 07.00 uur en zie dat het eb is. Het strand is 50 meter langer geworden… Alleen liggen
er nu veel stenen! We willen toch nog wat ondernemen en besluiten om met de boot naar een onbewoond eiland te gaan. Pulau Tulai Candang. Witte stranden en heel helder water! Het ziet er mooi uit,
wederom worden er mini haaien door Daan gespot. Hij is door het dolle heen. Na een uur of 3 gaan we terug. Arlette vraagt of er hier ook schildpadden zijn. De bestuurder van de boot zegt nee… maar
vervolgens gaat hij niet in de richting van ons hotel. Wij denken dat hij op zoek gaat naar de schildpadden. Maar waar hij stopt overtreft onze stoutste verwachtingen. Echt alsof je in een aquarium
zwemt!! Een heel brood gooien we in de open zee en binnen 10 seconden honderden vissen om ons heen. We genieten enorm.
We gaan terug en nemen een paar uurtjes rust. Kids op de tablets/telefoon. Arlette leest nog wat. Bij het diner bestellen Arlette en Daan verse(zelf uitgekozen) krab en garnalen. Ze smullen
overduidelijk! Voordat we naar onze kamer terug gaan nemen we afscheid van het vrouwtje van de winkel. We spreken af om over 10 jaar weer terug te komen !?!? We zullen zien….
We pakken onze tassen weer, want morgenvroeg gaan we dit heerlijke eiland verlaten! Tioman, wat was je mooi!!
Pulau Tioman.
Zondag 14 augustus.
Vandaag nemen we om 11 uur de boot naar het eiland Tioman. Maar eerst weg uit dit hotel! Gelukkig was het maar voor 1 nacht. Slecht ontbijt en dito hotel. Zwaar bepakt lopen we naar de Jetty, waar
we de boot nemen naar Tioman. 2 uurtjes varen. Het ziet er fantastisch uit. Goudgelestranden, helder water. Wat wil je nog meer? Doordat we de vroege boot hadden genomen, waren we een uur te vroeg
voor het inchecken. Het duurde uiteindelijk nog 2 uurtjes voordat we de kamer in konden. De kamer was niet echt goed. Wc, die slecht doorliep. Allemaal kleine dingen. Om 18.00 uur konden we naar
een nieuw geregelde kamer. Deze was stukken beter! In de tussentijd zijn we al de zee in geweest. Snorkels en duikbrillen gehuurd en gaan! Volgens Daan was de zee fantastisch! Alle soorten en
kleuren vissen en zelf kleine haaien heeft hij gezien. Het fijne van deze zee is dat hij heel lang ondiep blijft. Waardoor je goed kunt snorkelen. Laat in de avond gaan we nog wat eten en bellen
onze ouders. Voor vandaag maar een paar foto’s, morgen komen er meer!!!
Lekker 2 dagen hier relaxen op het strand!
Mersing, de plaats van de overtocht naar Pulau Tioman.
Vrijdag 13 augustus.
Zoals jullie al merken gaan we steeds verder zuidelijk. We zijn nu over helft en gaan richting Borneo voor de laatste week. Hier verwachten we erg veel van. De accommodaties zijn(bijna) allemaal
geboekt. Nu alleen nog de bus- en de vliegreizen.
We konden vandaag redelijk uitslapen. Om half 11 zou de taxi ons komen halen om ons naar Jerantut te brengen. Een ritje van een uur. Vanuit hier zouden we of naar Mersing gaan of naar Kuantan.
Totale reis van vandaag was dik 450 kilometer. Daar aangekomen bleek de bus naar Kuantan al vol te zitten. Improviseren dus. Binnen 10 minuten had ik een taxi geregeld, die ons naar Mersing zou
brengen.
We waren 10 minuten onderweg… auto te heet…. Weer terug naar het busstation. Het zou worden geregeld dat er een nieuwe taxi kwam, maar je hem al aan komen….na een uur nog niks… Zelf onze
taxichauffeur ging er van door!! Gelukkig kwam er even later iemand aan rijden, die ons wel wilde brengen. Dat is top! Rechtstreeks naar Mersing. Dat scheelt ons weer een dag. Na 4 uur belanden we
in een klein plaatsje boven Mersing. Kuala Rompin. Het blijkt dat er ook vanuit hier een ferry naar Tioman gaat. Da’s ook makkelijk! Morgenvroeg gaan we om 11.00 uur met de ferry. We eten nog wat
bij de KFC, drinken nog wat en gaan rond een uur of 12 weer naar bed.
Een van de zwaarste dagen in Maleisië!
Donderdag 12 augustus.
Wat was dat lekker wakker worden in ons nieuwe hotel. Erg aardige mensen hier. Niets is te veel en ze helpen je overal mee. Ontbijt was prima.
Om 9.00 uur moesten we klaar staan om door de jungle te hiken. Met als doel een waterval en bezoek aan een dorp midden in de jungle. Als extra gewicht moesten we 10 kilo aan water en eten/fruit
meenemen. Best zwaar en het was nu al over de 30 graden. We staken de rivier over en kregen een korte uitleg. Ook met de dieren die er voor komen! Dat wordt spannend! We komen tussen 4 en 5 uur pas
weer terug. 9 uur wandelen!! Lijkt de 4 daagse wel! De eerste uren gaat het wel, maar het zweet gutst van onze hoofden. Vooral bij mij. Op driekwart van de tocht ben ik echt doodop! Ik kan niet
meer! Arlette neemt de tas over, die gelukkig met het uur wel lichter wordt. Rond half 3 kwamen we bij de waterval aan. Voor iedereen genieten, behalve voor mij. Ik had de hele pauzetje nodig om
bij te komen. Mijn shirt kon ik uitwringen! Als ik hier niet van af val!
Na de waterval weer verder. Berg op kon ik bijna niet meer! Maar toch doorzetten..Daan en Koen vroegen steeds wat er was…. Nou, kei kapot!! Terwijl die kerels van ons deze afstand met gemak liepen
en nog energie over hadden!!
We voeren naar het dorp, waar we uitleg krijgen over hun leven. Wat voor de kinderen echt gaaf was, was het vuur maken en met de blowpipe om “dieren” te schieten. Daan was er best goed in. Daarna
weer terug naar het dorp met de boot. Al onze spullen moesten in waterdichte zakken.. oh oh… we gaan nat worden! En inderdaad de terugreis ging wat heftiger dan een normale bootreis hier. Maar dat
was we lekker, een beetje verkoeling! Bij aankomst in het dorp liep ik strompelend naar onze hotelkamer. Vanwege de blaren en de vermoeidheid. Als een blok viel ik op bed in slaap. Een paar uurtjes
later was ik weer redelijk opgeknapt. We gingen weer naar ons favoriete restaurant hier. Was echt weer lekker. Daarna lekker naar bed. Morgen wacht ons de lange tocht naar Mersing. De plek vanaf
waar de ferries naar het Robinson eiland Tiomangaan.
Oudste regenwoud ter wereld: Taman Negara.
Donderdag 11 augustus.
Wederom moeten we vroeg opstaan! Half 7 gaat de wekker. De migraine is gelukkig weer weg. Door al mijn slapen ben al veel eerder wakker. Uurtje of 5.. Ik besluit een sigaretje te roken buiten. Maar
alle deuren zijn zijn dicht, ik kan er gewoon niet uit!! Afkicken!! Uurtje later gingen de deuren toch en ik kon weer voorzien in mijn verslaving.
We nemen de bus naar een van de hoogtepunten van onze reis. Taman Negara. Echt in de middle of Nowhere! 70 km van de bewoonde wereld. Midden in het regenwoud. De busreis verloopt voorspoedig en n
om 11 uur zijn we bij de Jetty. Een soort haven. Vanuit hier vertrekt de boot. Nog snel even wat eten. Een spectaculaire tocht, die 3 uur duurt. Was echt heel gaaf, maar het had iets korter mogen
duren! We kregen er een houten kont van. We komen aan in het dorp en worden opgehaald door de motel eigenaar. Het was echt om te huilen dit, wat een waardeloze accommodatie. 2 bedden en een
douche.. Wat nu??
Via een Booking.com toch nog een andere accommodatie gevonden. Wat een mazzel. Weg hier!! Ook nu kwam de eigenaar ons ophalen. Echt een top service. De mensen hier zijn erg vriendelijk en
behulpzaam. Aangekomen bij onze nieuwe guesthouse waren we zeer blij. Hier kunnen we wel 2 dagen verblijven. Dit is top!!
We hadden bij de Jetty al 2 excursies geboekt. Een voor vanavond, een nachtelijke jungle tour. En voor morgen een hiking van 6 kilometer, waar we langs eenwaterval zouden komen en een dorp zouden
bezoeken van de oorspronkelijke bewoners. De Orang Asli. Inmiddels was het al half 7, we kregen honger. We zijn gaan eten bij Taman Negara flooting restaurant. Echt super lekker en weer kost het
geen drol! Ik kan hier wel wennen!!
Om half 9 verzamelen bij de boten. De nachtexcursie gaat beginnen. We trekken de jungle in op zoek naar dieren. We spotten gekko’s, sprinkhanen, slangen, schorpioenen en nog veel meer. Na 2 uur is
de excursie afgelopen. We varen terug, maar dan opeens….. Onze gids krijgt van alle kanten te horen dat er olifanten zijn gespot.. Wat een mazzel! Hup, in een andere boot( deze kon door ondieper
water) en op zoek!! Wat een service van onze gids om dit nog extra te doen! Klasse!! Toen wij die kant op gingen met boot, waren de olifanten helaas al weg. Je kon ze alleen nog ruiken. De
welbekende poeplucht, die je herkent van de dierentuin. Jammer dit, maar wel een topdag gehad!! Dat belooft veel goeds voor morgen. Het is nu kwart over over 1, dus snel naar bed. Morgen moeten we
weer fit zijn….
De highlights van de Cameron Highlands
Woensdag 10 augustus.
We hebben goed geslapen, tot half 7 en toen ging de wekker! Om half 9 stonden we paraat om de 2 leukste excursies van de Cameron Highlands te doen. De ingehuurde gids, een taxichauffeur had er zin
in!! Met 30 per uur scheurden we door de bergen. We begonnen met het beklimmen van Coral Hill. Een “pareltje”…. De klim en het uitzicht zou het einde zijn.
De klim was redelijk eenvoudig, maar onze gids heeft ons wel duizend keer gezegd om voorzichtig te zijn. Het modderig en glad. Eenmaal een foto gemaakt van onszelf met de Maleisische vlag. En
natuurlijk van de omgeving. Hup, weer snel naar beneden, want wij houden wel van tempo!
De tweede stop was de BOH theeplantage, de grootste van Maleisië. De theeceremonie waren indrukwekkend! Maar ook de mensen, die het werk moesten doen. Petje af…. 60 kilo zakken dragen…
Tegen ongeveer 20 Ringit konden ze die dan inleveren. Delen door 4,5 is €4,40 per zak. Ik denk een stuk of 3 per dag… We spraken een theeplukker, echt heel zwaar werk vertelde hij. Respect voor
deze mensen, die vooral uit India kwamen. De theeplantage wordt gerund door een Schotse familie.
Door een vrouw. De weg naar de theeplantage was erg smal, breder wilde ze deze niet maken, dat ging ten koste van de theeplanten. In het weekend moet je hier niet komen. Het kan zo 2 a 3 uur duren
voordat je boven bent.We hebben ontbeten op de theeplantage. Met uiteraard thee en warme typisch Engelse snacks. Als bonus kregen we nog een rondleiding door een butterfly farm. Was erg leuk, leek
wel een mini zoo. Compleet met slangen en schorpioenen. Rond een uur of 1 waren we weer bij het hotel. Arlette ging met Daan pizza eten, terwijl bij mij de migraine toesloeg. Ik ben maar gaan
slapen. De receptioniste van het hotel had er nog wel een Chinees wondermiddel voor. Ze smeerde het op mijn hoofd en inderdaad het leek beter te gaan. Maar niet heus. Een uur of 5 later ging het
wel weer en we gingen wat eten. Indiaas. En uiteraard een paar potjes Uno. Het eten vinden we erg lekker!
We moesten vroeg naar bed, want de volgende morgen moesten we om 7.45 uur de bus pakken naar onze volgende bestemming. Taman Negara, of te wel National park. Dit is het oudste regenwoud ter wereld.
130 miljoen jaar oud… Dat wordt zweten! 36 graden!! Altijd en iedere dag!!
Tanah Rata, hart van Cameron Highlands.
Dinsdag 9 augustus.
Oh, wat een lekkere bedden. We hebben allemaal heerlijk geslapen. We hadden bijna een hele etage, 90 m2! 3 slaapkamers, 2 badkamers! Wat een ruimte. Zoals al eerder gezegd, de ligging van dit hotel
was echt fantastisch! Maar we gaan weer verder. We nemen de bus van 12.30 uur voor het laatste gedeelte naar Cameron Highlands. Zo’n 2,5 uur reizen. De reis verloopt voorspoedig. Reizen tussen 2
steden is perfect geregeld. Alle bussen hebben hier (zeer koude) airco, dus dat is wel lekker.
Als we in Tanah rata komen, hebben we nog geen hotel. We gaan op een terras en gaan op zoek naar een hotel. Uiteindelijk komen we uit bij hotel Rose Crest. Een kleine kamer, maar verder prima. Hoe
verder je het binnenland in komt, des te slechter de accommodaties. We gaan het stadje nog in om wat te eten. Dat kan hier wel beter… Het is te eten, maar daar is ook alles mee gezegd. Rond half 12
gaan we naar bed. Redelijk op tijd, want morgen gaan we op excursie. Naar de theeplantage en “hiking”. Gewoon een berg op wandelen….
Dat moet het hoogtepunt worden van ons verblijf hier in dit stadje.
Cameron Highlands of toch niet..
Maandag 8 Augustus:
Laatste ochtend in Penang. We gaan weer verder.
Naar de Cameron Highlands. De bergen in, waar de temperatuur ook een stuk aangenamer is. De Cameron Highlands staan bekend om zijn thee plantages en aardbeien!?!?. We moeten om 12.45 uur de trein
halen. We vertrekken vanuit het hotel met de bus. Het laatste stukje met de boot naar het station. Het wordt kiele kiele… Helaas paar minuten te laat bij de trein. Op naar plan b. We kiezen ervoor
om met de bus naar Ipoh te gaan. Dat ligt ongeveer halverwege. We gaan naar een hotel dat al op mijn lijstje stond. Wat een gave ligging!! Jullie zullen het zien aan de foto’s. Verder wel een saai
hotel, waar niet echt veel te beleven is. Het is maar voor 1 dag. Morgen gaan we gewoon weer verder